دومين فرزند برومند حضرت علي و(1) در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت فاطمه ، که درود خدا بر ايشان باد، در خانه وحي و ولايت چشم به جهان گشود.
چون خبر ولادتش به پيامبر گرامي اسلام (ص ) رسيد، به خانه حضرت علي (ع ) و فاطمه را فرمود تا کودکش را بياورد. اسما او را در پارچه اي سپيد (2) (س ) آمد و اسما پيچيد و خدمت رسول اکرم (ص ) برد، آن گرامي به گوش راست او اذان و به گوش چپ (3) او اقامه گفت . به روزهاي اول يا هفتمين روز ولادت با سعادتش ، امين وحي الهي ، جبرئيل ، فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد اي رسول خدا، اين نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبير) چون علي براي تو بسان هارون (5) که به عربي (حسين ) خوانده مي شود نام بگذار. (4)براي موسي بن عمران است ، جز آن که تو خاتم پيغمبران هستي .
و به اين ترتيب نام پرعظمت "حسين " از جانب پروردگار، براي دومين فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندي را براي کشت ، و سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موي سر او (6) فرزندش به عنوان عقيقه (7) نقره صدقه داد.

 

بهترین سبک زندگی یک منتظر

 

سبک زندگی انسان منتظر چگونه است؟

هر انسانی در زندگی خود هدفی را انتخاب می کند و سعی می کند تا تمام تلاش ها و فعالیت ها و رنج کشیدن های او در مسیر رسیدن به آن هدف قرار گیرد. این باعث می شود که زندگی انسان معنادار شود و ارزش پیدا کند. با این وجود، آدم ها بر اساس هدفی که برای زندگی خود انتخاب کرده اند، ارزش پیدا می کنند و از دیگران جدا می شوند. به عبارت دیگر برای قضاوت درباره انسان ها می توان به داوری درباره هدف هایی که آنها برای زندگی خود انتخاب کرده اند، پرداخت.

موارد متفاوت و متنوعی می توانند به عنوان هدف زندگی انسان انتخاب شوند و به برنامه ها وطرح بندی های او برای زندگی جهت دهند. کسب ثروت، رسیدن به لذت، تجربه شرایط و موقعیت های خاص و غیر معمول، موفقیت شغلی و تحصیلی و کسب شهرت، نمونه هایی از این اهداف به شمار می روند. با این وجود، آنچه باعث می شود هدف های انسان ها برای زندگی متفاوت باشد و افراد، هدفهای مختلفی را برای زندگی خود برگزینند و راه های گوناگونی را برای رسیدن به این اهداف در پیش گیرند، سطح شناخت و نوع بینش آنها به زندگی است. همچنان که نمی توان از یک آدم معمولی اما با سطح درآمد پایین انتظار داشت که از خیر ثروت بگذرد، تلاش برای قانع کردن یک عالم که به کار اقتصادی روی آورد و از فعالیت علمی خود فاصله بگیرد بی ثمر خواهد ماند.

در چشم انداز مهدویت، بهترین هدفی که آدمی می تواند برای زندگی خود در نظر بگیرد و در راستای تحقق آن تلاش کند، همان هدفی است که خداوند انسان ها را برای تحقق آن خلق کرده است.در واقع، بهترین هدف برای زندگی عبودیت خداوند است و کسانی که این هدف را برای زندگی خود برگزیده اند،انسان های موفق و ارزشمندی محسوب می شوند.برای رسیدن به این هدف و تحقق آن در زندگی، خداوند راهی را به انسان ها معرفی کرده و ازآنها خواسته تا از این راه به سوی خدا و عبودیت او حرکت کنند.این راه،حجت های الهی و امامان معصوم(علیهم السلام) هستند که اراده خداوند را تحقق می بخشند و برای قرب به خداوند تنها راه محسوب می شوند. چنانچه توجه به مضمون حدیث مشهوری از پیامبر خدا(ص)که می فرمایند: «من شهر علم هستم و علی(علیه السلام)در آن شهر است.پس کسی که می خواهد به این شهر راه یابد، باید از در آن وارد شود».گویای این حقیقت است.همچنین در زیارت امام موعود(عج)می خوانیم:«سلام بر تو ای راه خداوند که هر کس از راهی جز آن برود، هلاک می گردد».

آموزش عمومی مهدویت به این معناست که ما بدانیم و باور کنیم آنچه راه رسیدن به حقیقت مهدوی و استقبال از ظهور امام مهدی(عج)را هموار می کند، زمینه سازی عمومی در میان عموم جامعه است.این زمینه سازی که وظیفه ماست، به ایجاد بینش یا تغییر نگرش نسبت به مهدویت در میان مردم نیاز دارد و این عامل جز با آموزش میسر نمی شود

در واقع پس از آنکه ما در مسیر ولایت خداوند قرار گرفتیم و از طاغوت ها و بیراهه ها جدا شدیم، می باید کسی که در هر زمان عهده دار مقام ولایت الهی است -امامان معصوم(علیهم السلام)در هر عصر و زمان – را بشناسیم و با او همراه شویم. با این وجود، کار در این مرحله پایان نمی گیرد و برای تحقق عبودیت خداوند در زندگی باید برای یاری ولی خدا قیام کرد. به عبارت دیگر آنچه سبب می شود ما در مسیر ولایت خداوند قرار گیریم و به سوی هدف خلقت گام برداریم، شناخت، همراهی و یاوری امام معصوم(عج) است. از آنجا که امام و حجت خداوند، نماد اراده الهی به شمار می رود، یاری امام در واقع یاری خداوند بوده و یاری خداوند، به معنای پذیرش دعوت او و حرکت به سمت عبودیت خدا و تحقق هدف خلقت است.

یاری امام موعود و خدمت به این حقیقت بزرگ در زمانه ای که ما در آن زندگی می کنیم، وظیفه ای است که هر یک از شیعیان می بایست در زندگی فردی و اجتماعی خود به آن عمل کند. یاری امام، از خود ما آغاز می شود و اولین گام در این مسیر، خودسازی و اصلاح فردی است. در واقع هر فرد با تلاشی که درجهت اصلاح باورها، رفتارها و اعمال خود انجام می دهد و با کوششی که در مسیر عمل به وظایف دینی و دوری از گناهان صورت می دهد، بزرگ ترین خدمت ممکن به امامان موعود را محقق می سازد. به عبارت دیگر هر کدام از منتظران امام موعود با تربیت و اصلاح وضعیت زندگی خود، گام بزرگی در آمادگی عمومی برای پذیرش ظهور موعود بر می دارد و با این عمل خود، بر این نکته اساسی تأکید می کند که «منتظران مصلح خود باید صالح باشند!»

 مطالعه تاریخ نشان می دهد مشکلاتی که برسر تحقق اهداف پیامبران(صلی الله علیه و آله) و امامان(علیهم السلام) به وجود می آید، بیش از آنکه به کمبود امکانات و سختی شرایط مربوط شود، به غفلت یاران ایشان و عدم آمادگی و تربیت درونی آنها باز می گردد. درحقیقت، کسانی که از یاری امام معصوم باز می مانند و در جهاد عظیمی که حجت های الهی رهبری آن را بر عهده دارند حاضر نمی شوند، پیش از آن در میدان اصلاح فردی بازنده بوده و نتوانسته اند عقل و دین خود را بر سرزمین وجود خویش حاکم کنند. ایجاد وضعیت آرمانی و مطلوب پس از ظهور موعود بر عهده انسان های پاک و صالح است و کسانی که نتوانند در مسیر اصلاح خود گام بردارند، سهمی از این آرمان نخواهند داشت. علاوه براین، باید توجه داشت که هدف اصلی امام موعود، اصلاح انسان ها و ایجاد جامعه ای سالم و صالح است و اگر ما به اصلاح خود نپردازیم، در واقع در برابر این هدف قرار گرفته ایم و در این صورت نمی توانیم خود را از یاوران و پیروان آن امام بدانیم.

 

امام علی(علیه السلام) به مردمان عصر خود می فرمود: «بدانید که هر کسی امامی دارد که به او اقتدا می کند و از نور علم او بهره می برد… بدانید که شما نمی توانید همچون من باشید اما با ورع و کوشش بسیار و عفت و اصلاح و از بین بردن نقص ها مرا یاری کنید». این توصیه نشان می دهد که نخستین گام در راه یاری امام موعود، به اموری مربوط می شود که در حوزه زندگی فردی ما قرار دارد. در واقع هر یک از ما می توانیم با پرهیزکاری، تلاش بسیار و عفت ورزی و همچنین کوشش در جهت اصلاح نواقص و پر کردن شکاف های زندگی خود، به امام(عج) خدمت کرده و او را در مسیر تحقق آرمان بزرگ خود یاری کنیم.

گام بعدی در جهت خدمت به موعود و یاری امام(عج)، تلاش در جهت آشنایی دیگران با این حقیقت بزرگ است. در واقع همان گونه که جریان اصلاح و تربیت فردی ما از شناخت و آگاهی نسبت به مهدویت آغاز می شود، برای کمک به دیگران هم می بایست در ابتدا زمینه آشنایی آنها با مهدویت را فراهم آورد. بنابراین علاوه بر پژوهش ها و مطالعات تخصصی که لازمه شناخت، شرح و تبیین آموزه های مهدوی است و در مراکز و مۆسسات علمی و پژوهشی صورت می گیرد، تغییر نگرش عمومی افراد جامعه نسبت به مهدویت مهم ترین و اساسی ترین کاری است که می توان به آن پرداخت.

امام علی(علیه السلام) به مردمان عصرخود می فرمود: بدانید که هر کسی امامی دارد که به او اقتدا می کند و از نور علم او بهره می برد… بدانید که شما نمی توانید همچون من باشید اما با ورع وکوشش بسیار و عفت و اصلاح و از بین بردن نقص ها مرا یاری کنید

در واقع آنچه باعث می شود اندیشه و فرهنگ مهدوی شناخته شود و به جریان افتد و در نهایت در عمل و جهت گیری انسان ها و جامعه به شکل صحیح وخالص بروز یابد، همین مسأله است.به عبارت دیگر می بایست تلاش شود تا نگرش و باورهای مردم درباره امام موعود و حقیقت مهدویت با معیارهای دینی سنجیده شود و نگرش های غلط در این زمینه اصلاح شود. برای عملی ساختن این هدف، راهی جز آموزش عمومی به نظر نمی رسد؛ آموزشی که هم به ایجاد بینش و نگرش نظر داشته باشد و هم در روند کلی آن، اصلاح برداشت های نادرست و تغییر رفتارهای بیگانه با فرهنگ مهدوی دیده شده باشد. چنین رویکردی علاوه بر آنکه فرایند شناخت مهدویت را به جریان می اندازد، نتایجی را در بر دارد که حداقل آنها همان شناخت، انتشار و سازندگی عمومی فرهنگ مهدوی است.

آموزش عمومی مهدویت به این معناست که ما بدانیم و باور کنیم آنچه راه رسیدن به حقیقت مهدوی و استقبال از ظهور امام مهدی(عج) را هموار می کند، زمینه سازی عمومی در میان عموم جامعه است. این زمینه سازی که وظیفه ماست، به ایجاد بینش یا تغییر نگرش نسبت به مهدویت در میان مردم نیاز دارد و این عامل جز با آموزش میسر نمی شود. چنانچه امامان معصوم(علیهم السلام) فرموده اند: «خداوند رحمت کند کسی را که با آموختن علوم ما به مردم، امر حاکمیت ما را احیا می کند و اگر مردم خوبی های کلام ما را بدانند ازما تبعیت خواهند کرد.»

كتاب اصول كافي نوشته شيخ بزگوار شيخ كليني است.ايشان يكي از نخبگان علماي ما مي باشد.كتاب بسيار شريف ايشان يكي از چهار كتب معرف شيعيان است كه بهكتب اربعه شهرت دارد.الان در ذهنم نيست اما يكي از علماء فكر كنم علامه مجلسي يا شيخ مفيد باشد فرموده بودند پيامبر اسلام(ص)توجهي ويژه به اين كتاب دارند واين كتاب را تأئيد فرموده اند. و تمام منابع اين كتاب صحيح ودرست باشد.

همون طوری که بهتون قول دادم دارم کتاب هایی روکه تو نظر سنجی گذاشته بودم براتون برای دانلود می ذارم اگر دیر شد و یا بد قولی کردم شما به بزرگواری خودتون ببخشید

راستی اگر دوست داشتید بیشتر درمورد شیخ کلینی(ره) و درمئرد کتاب باارزش ایشون بدونید در ادامه ی مطلب قرار دادم. 

یاعلی ممد

اللهم العن جبت والطاغوت و لات والعزا

اللهم العن قتلت بنت نبی فاطمه الزهرا(سلام الله علیها)

     

جلداول کتاب شریف:

http://s3.picofile.com/file/7441304729/O_KaFI1_www_montaghem_rozblog_com_.rar.htm

جلددوم کتاب شریف:

http://s3.picofile.com/file/7441304836/O_KAFI2_www_montaghem_rozblog_com_.rar.html

جلدسوم کتاب شریف:

http://s3.picofile.com/file/7441304943/O_KAFI3_www_montaghem_rozblog_com_.rar.html

جلدچهارم کتاب شریف:

http://s3.picofile.com/file/7441305050/O_KaFI4_www_montaghem_rozblog_com_.rar.html

  

دوستان عزیز اگر کتاب دیگری غیر از کتاب های مذکور در نظر سنجی میخواهید یه پیغام بذارید تا در سریع ترین زمان ممکن واستون بذارد .

جلداول حیوه القلئب:

http://s1.picofile.com/file/7441311612/Hayat_1_www_montaghem_rozblog_com_.rar.html

«امروز برجسته ترین و تواناترین مجموعه سینمایی دنیا در «هالیوود» است.شما ببینید هالیوود در خدمت چیست؟ در خدمت کیست؟ در خدمت کدام فکر و کدام جهت و کدام خواب برای بشریت بیچاره رو به رشد است؟… در خدمت اشاعه فحشا،اشاعه پوچی،اشاعه بی هویتی انسان،در خدمت خشونت،در خدمت مشغول کردن بدنه ملّتها به یکدیگر است…کی می خواهد با اینها مواجه شود؟ یک انسان،یک حزب و یک مجموعه نمی تواند.آن چیزی که می تواند در مقابل این امواج کشنده و کوبنده بایستد هویت عظیم جمعی بین المللی است».۱

چند سالی است که منونایت ها و فراماسونرها و صهیونیست ها از طریق بنگاه فیلم سازی آمریکا یعنی هالیوود،تبلیغات جدیدی درباره وقوع آخرالزمان به راه انداخته اند و از این رهگذر،با حاکم کردن فضای آخرالزمانی و نظامی گری بر جهان به منافع سیاسی و اقتصادی خود می رسند.مثلاً آنها دولت آمریکا و سایر کشورها را مجبور می کنند که از شرکت های صهیونیستی اسلحه سازی در آمریکا،خریدهای میلیاردی داشته باشند.تاکنون در سایت های منونایت ها و فراماسونرها و صهیونیست های یهودی و مسیحی،پیشگویی های متعدد آخرالزمانی درباره سال های ۲۰۱۲،۲۰۰۹،۲۰۰۶،۲۰۰۰،۱۹۹۹،۱۹۹۶ شده و دروغ از آب درآمده است.البته توانسته اند برخی از مردم غافلگیر و جوگیر آمریکا و جهان را فریب دهند و جنگ عراق و افغانستان را به اصطلاح خودشان توجیه آخرالزمانی کنند.۲

در هالیوود انواع آخرالزمان ها به تصویر کشیده شده است.در کتاب «پیشگویی ها و آخرالزمان»۳ گونه های مختلف آن به پنج گروه تقسیم شده است:
۱- آخرالزمان تکنولوژیک
ساخته های دست بشر روزی بر ضد او می شوند و تکنولوژی،دشمن خالقش خواهد شد.این موضوع در این فیلم ها به تصویر کشیده شده است:دکتر فرانکشتاین،ترمیناتور و ماتریکس یک و دو.منجی در این آثار معمولاً یک انسان دانا و شجاع (و البته آمریکایی) است که با شهامت و دانش خود پیروانش را هدایت می کند و دشمنان را که همان مخلوق اوست،شکست می دهد.دقت کنید به نوع رهبری مورفیوس و نئو در ماتریکس.و این که نئو یا منجی،خود یک تکنسین کامپیوتر است که بر ضد ابرکامپیوتر و فضای مجازی قیام می کند.

۲- آخرالزمان طبیعی
بالاخره طبیعت که مورد هجوم انسان قرار گرفته و انواع آلودگی های زیستی در آن پدید آمده است،علیه نسل بشر عصیان می کند و وقایعی چون سیل،زلزله،گردباد و سونامی و آتشفشان های عظیم یا برخورد شهاب سنگ ها را موجب می شود،یا چون انسان در ژنتیک دستکاری کرده و در واقع در کار خدا دخالت نموده است.هیولاهای ناشناخته قرون اولیه حیات بشر بر زمین پدیدار می شوند و انسان را محاصره می کنند.در این جا نیز منجی همانی است که در بالا اشاره شد و البته ویژگی مهمش آمریکایی بودن اوست! مانند فیلم های برخورد عمیق،آرماگدون،قله دانتون،دنیای آب،گودزیلا و پارک ژوراسیک.

۳- آخرالزمان دینی
مهم ترین رویکرد سینمای هالیوود این است که به دو شیوه مستقیم و غیر مستقیم شرایط آخرالزمانی را به تصویر می کشد.در این مورد نیروی شّر،یا شیطان با وسوسه هایش یا با حضور فیزیکی اش،یا ضد مسیح (آنتی کرایست) یا دجال،که در زمان خاصی از زندان خود رها می شود و حیات بشر را تهدید می کند.

منجی نیز طبیعی است که یک متدیّن (کشیش قدّیس است که سِحر شیطان را باطل می کند.این منجی هم آمریکایی است!) به فیلم هایی نظیر جن گیر یک و دو،طالع نحس و پایان روزگار دقت کنید.

۴- آخرالزمان علمی – تخیلی
در این روش،سینماگران واقعیت و خیال را با هم تلفیق کرده و به مقصود خود می رسند.نیروهای شّر همان فضایی هایی هستند که از آن سوی کهکشان و از اعماق تاریک فضا به زمین حمله ور می شوند و منجی در این جا نیز با دانش و شجاعت خود مهاجمان فضایی را از بین می برد.(یک آمریکایی!) مانند مجموعه فیلم های بیگانه،روز استقلال،عنصر پنجم و جنگ ستارگان.

۵- آخرالزمان اسطوره ای افسانه ای
این نوع اخیراً بسیار مورد توجه هالیوود قرار گرفته و انواع فیلم های تولید شده در این باره نشان دهنده نوعی علاقه هالیوود به طرح آن است.سری سه گانه ارباب حلقه ها،و سری فیلم های هری پاتر که اکنون فیلم ها و کتاب های آن بسیار پرفروش شده و سود سرشاری را نصیب سازندگان آمریکایی کرده،از این گونه است.از دیگر فیلم های این گونه می توان مومیایی،بازگشت مومیایی،عقرب شاه،جادوگر مرلین و… را نام برد.

در این فیلم ها یک هیولای نادیده یا جادوگری وحشتناک و افسانه ای زندگی انسان ها را تهدید می کند و منجی و یارانش باید به سرزمین اسرار آمیز این هیولا سفر کنند و با زیرکی و توانایی خود با او بجنگند،زیرا او را فقط با سلاح اسرار آمیز و جادویی مثل خودش می توان از میان برداشت.سرانجام هم با کشف یک طلسم یا ابزاری سحر آمیز (نگاه کنید به حلقه ارباب حلقه ها یا هنر جادوگری هری پاتر) نماد شّر و بدی از بین می رود.

محتوای تمام این فیلم ها برگرفته از آمیزه ی مسیحیت و یهودیت است و در آن ها نشانه های فراوانی از این آموزه ها به چشم می خورد.در ۹۵ درصد این فیلم ها،منجی یک آمریکایی خوب است که یا مسیحی است یا یهودی.آدم های بد ماجرا هم یا شرقی هستند یا مسلمان،یا یک شرقی مسلمان و عمدتاً از نژاد عرب.۴

پی نوشت ها
۱- مقام معظم رهبری (دام عزه).
۲- چند فیلم درباره آخرالزمان ۲۰۱۲،گروه سیاسی و تلویزیون تبیان.
۳- نویسنده شاه حسینی،مجید.
۴- منجیان،سایت تبیان.
منبع : دوران آخرالزمان – هالیوود – رسانه در آخرالزمان – محمّد لک علی آبادی.

 

 

تعدادی از احادیث بی شمار از پیامبر اکرم حضرت محمد رسول الله(درود خدا بر او باد) به نقل از منابع روایی شیعه و سنی آورده ایم که به روزگار غریبی اسلام در آخرالزمان و ظهور امام عصر( درود خدا بر او باد) مربوط است. مضامین احادیث آنقدر تکان دهنده و به روز هستند که انگار روزگار ما را مرور می کنند:

پیامبر خدا محمد مصطفی ( که درود خدا بر او باد) در روایتی فرمود:

روزگاری خواهد آمد که دین خدا تکه تکه خواهد شد. سنت من در نزد آنان بدعت و بدعت در نزد آنان سنت باشد ، شخصیت های بزرگ در نزد آنها حیله گر خوانده می شوند و اشخاص حیله گر در نزد مردم، با شخصیت و وزین خوانده شوند .

مومن در نزد آنان حقیر و بی مقدار می شود و فاسق به پیش آنها محترم و ارجمند باشد ، کودکانشان پلید و گستاخ و بی ادب و زنانشان بی باک و بی شرم و بی حیا شوند، پناه بردن به آنها خواری و اعتماد به آنان ذلت و درخواست چیزی از آنها نمودن، جامه درویشی به تن کردن و مایه بیچارگی و ننگ است .

در آن هنگام خداوند ، آنان را از باران به هنگام، محروم سازد و در وقت نامناسب بر آنها ببارد .

اگر در جمع آنها باشی به تو دروغ گویند

زمانی بر مردم بیاید که چهره هایشان چهره های آدمیان ولی دل هایشان دل های شیاطین باشد ، بسان گرگان درنده خونریز باشند. از منکرات اجتناب نکنند، پیوسته به کارهای ناپسند خویش ادامه دهند ، اگر در جمع آنها باشی به تو دروغ گویند و اگر خبری برایشان بازگویی تو را دروغگویی شناسند و چون از آنها غایب باشی غیبتت کنند . افراد بد بر آنان مسلط شود که آنان را به انواع عذاب معذب دارند، نیکانشان دعا کنند ولی اجابت نشود.

 شکم هاشان خدایان آنها، و زنانشان قبله گاهشان و پولشان دین شان

در جایی دیگر رسول خدا فرمود : زمانی بر مردم بیاید که شکم هاشان خدایان آنها شود، و زنانشان قبله گاهشان و پول شان دین شان شود و کالاهای دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش دانند .

از ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند. ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد ولی دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود .

 در آن روزگار است که خداوند، آنها را به چهار بلا مبتلا سازد .

نخست: تجاوز به ناموسشان

و دوم: هتک حرمت از ناحیه زورمندان و ثروتمندانشان ،

سوم: خشکسالی،

چهارم: ظلم و ستم از جانب زمامداران و قاضیان .

اصحاب از سخنان آن حضرت سخت به شگفت آمدند و گفتند : یا رسول الله ! مگر آنها بت پرست هستند؟ پیامبر فرمود : آری هر پول و درهمی به نزد آنها بتی است که در حد پرستش به آن تعلق خاطر دارند .

آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد

از پیامبر خدا در منابع شیعه و اهل تسنن روایت شده است که در جایی دیگر فرمود:

روزگاری بیاید که مردم شان آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد. در آن هنگام، خداوند آنها را به سه بلا دچار سازد :

نخست آنکه برکت از مالشان بگیرد ،

دوم: ستمگران را بر آنها مسلط سازد

و سوم انکه بی ایمان از دنیا بروند .

 

 

یکی از اصحاب از پیامبر پرسید: یا رسول الله دین مردم شان چگونه خواهد بود؟

پیامبر فرمود : زمانی بر مردم بیاید که هر کس دین خویش را به سختی حفظ کند . دینداری شان بسان کسی ماند که آتش در دست خود نگه دارد.

 از قرآن جز رسم الخطی و از اسلام جز نامی برای مسلمانان نماند

در جایی دیگر در بحارالانوار جلد۵۲ص۱۹۰ پیامبر فرمود : زمانی برسد که از قرآن جز رسم الخطی و از اسلام جز نامی برای مسلمانان نماند ، آنچنانکه گروهی به دین خدا در جهان خوانده شوند در حالی که همین گروه از هرکسی از اسلام دورتر باشند. مسجدهاشان از حیث ساختمان آباد ولی از نظر هدایت، خراب باشد.

در میان مردمانشان قرآن و اهل آن در اقلیت باشند. مومنانشان در میان مردم باشند ولی در میان آنها نباشند، با مردم باشند ولی براستی با مردم نباشند ، زیرا هدایت با ضلالت همراه نیست گرچه در کنار یکدیگر باشند .

به اندک نانی پیش هرکسی کرنش کنند

در بحار ج ۷۷ص۳۶۹ آمده است پیامبر در اواخر عمر خود اصحاب را جمع کردند و فرمودند: زمانی بر مردم بیاید که اخلاق انسانی از آنان رخت بربندد چنانکه اگر نام یکی را بشنوی به از آن بود که آن را ببینی یا اگر او را ببینی به از آن است که او را بیازمایی. چون او را بیازمایی، حالاتی زشت و ناروا در او مشاهده کنی .

دینشان پول و قبله گاهشان زنانشان شود. برای رسیدن به اندک نانی پیش هرکسی کرنش کنند نه خود را در پناه اسلام دانند و نه به کیش نصرانی زندگی کنند . بازرگانان و کاسبان شان رباخوار و فریبکار ، و زنانشان خود را برای نامحرمان بیارایند. در آن هنگام اشرارشان بر آنها چیره گردند و هر چه دعا کنند به اجابت نرسد .

 آنچنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که…

روزگاری خواهد امد که مردمانشان به پراکندگی مصمم باشند و از هماهنگی و اتفاق نظر و اتحاد بدور شوند. آنچنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که گویی آنان خود پیشوای قرآن بودند نه قرآن پیشوای آنها . از حق جز نامی نزد آنها نمانده باشد و از قرآن جز خط و ورقی نشناسند. بسا یکی در درس قرآن و تفسیر وارد شود ، هنوز جا خوش نکرده از دین خارج شود . و چون در آخرالزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون روایات جدید شود، کمتر کسی از شماست که دینش را حفظ کند.

هنگامی که معیشت جز با گناه تامین نگردد

 در کنزالاعمال حدیث ۳۱۰۰۸ آمده است یکی از اصحاب پرسید دین خدا چگونه خواهد شد؟

پیامبر(ص) فرمود : زمانی بر مردم بیاید که هیچ دیندار دینش برایش سالم نماند جز اینکه از قله کوهی بگریزد یا از سوراخی به سوراخ دیگر پناه برد چون روباه که با بچه هایش چنین کند ، و این آخرالزمان باشد .

 هنگامی که معیشت جز با گناه تامین نگردد ، چون این وضع پیش آید عزب بودن و تجرد حلال شود ، در آن روزگار است که مرد به دست پدر و مادرش تباه و گمراه شود و اگر پدر و مادر نداشته باشد به دست زن و فرزندش و اگر زن و فرزند نداشته باشد، چه بسا هلاکت و تباهی اش به دست خویشان و همسایگانش باشد که او را به تهیدستی و فقر سرزنش کنندو بترسانند و تکالیفی بر او نهند که وی از عهده ان بر نیاید تا گاهی که او به پرتگاه های هلاکت سقوط کند .

در آخرالزمان فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند

 و نیز از پیامبر خدا در کتاب کنزالاعمال، حدیث ۲۹۰۳۲۴ روایت شده است که فرمود : در آخرالزمان دغلبازان و فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند، انچنان که نه شما و نه پدرانتان چنین حدیث هایی نشنیده باشید. پس دوری گزینید از آنها. مبدا به دام تزویر و فریب شان بیافتید .

 از علی بن ابی طالب(ع) درباه آخرالزمان پرسیده شد : آیا در آن زمان مومنانی وجود دارند؟ فرمود: آری . باز پرسیده شد: آیا از ایمان آنان بر اثر فتنه ها چیزی کاسته می شود؟ فرمود: نه ، مگر آن مقدار که قطرات باران از سنگ خارا بکاهد اما آنان در رنج بسر برند.

 امیرالمونین (ع) فرمود : زمانی بر مردم بیاید که مقرب نباشد جز به سخن چینی ، و جالب شمرده نشود جز فاجر بودن ، و تحقیر نشوند جز افراد با انصاف، در آن زمان دستگیری مستمندان زیان بشمار آید و صله رحم لطف وبزرگواری بشمار آید .(نهج/حکمت ۱۰۲)

 امام سجاد(ع) فرمود : چون خداوند می دانست در آخرالزمان اهل فکر دقیق النظر خواهند آمد، از این جهت قل هوالله و احد و آیاتی از سوره حدید نازل کرد. بحار ۶۰/۱۸

 بر شما باد که همچون بادیه نشینان و زنان دینداری کنید

 امام صادق(ع) فرمود : چون قائم ما قیام کند خداوند انچنان نیرویی به چشم و گوش پیروانش داده که به پیک و پیام اور نیازی نداشته باشند و به هرکجای جهان که باشند امام خود را ببینند و سخنش را بشنوند. بحار ۳۶/۴۵

 پیامبر (ص) فرمود :« این دین مدام برپا خواهد ماند و گروهی از مسلمانان از آن دفاع کنند و در کنار ان بجنگند تا قیامت بپا شود » و فرمود « در هر عصر و زمانی گروهی از امتم مدافع احکام خدا باشند و از مخالفان باکی نداشته باشند » کنزالاعمال حدیث۳۴۴۹۹و۳۴۵۰۰

 

در جای دیگری فرمودند: « چون در اخرالزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون گردد، بر شما باد که همچون بادیه نشینان و زنان دینداری کنید که به دل هایشان دیندارند و دین انها از الایش به افکار مصون ماند." بحار ۵۲/۱۱۱

پیامبر اکرم(ص) و امام اهل بیت(ع) در روایات متعدّدی به توصیف آخرالزّمان و بیان نشانه‌های عمومی این دوران پرداخته‌اند. یکی از این روایات، روایت مفصّلی است که در کتاب «الکافی» از امام ششم شیعیان(ع) نقل شده است. امام صادق(ع) در ابتدای این روایت، در پاسخ یکی از یاران خود که با ‌اشاره به برخورد تحقیرآمیز منصور عبّاسی با آن حضرت از ایشان می‌پرسد: اینان تا کی باید سلطنت کنند و ماکی از [آزار آنها] راحت و آسایش می‌یابیم. می‌فرماید: «آیا نمی‌دانی که هر چیزی مدّتی دارد ؟…آیا این سخن تو را سود می‌بخشد که بدانی هر گاه زمان این امر و [پایان دولت آنان] فرا رسد، از چشم بر هم زدنی زودتر رخ می‌دهد؟ اگر تو می‌دانستی که آنها در درگاه خداوند چه وضعی دارند، خشم تو نسبت به آنها بیشتر می‌شد. اگر تو یا [حتّی] همه ساکنان زمین کوشش کنند که آنها را از نظر گناه به وضعی بدتر از آنچه اکنون در آن به سر می‌برند، در آورند، نمی‌توانند. پس [مراقب باش] شیطان تو را نلغزاند و پریشان نکند؛ زیرا عزّت و سربلندی تنها از آن خدا، رسول او و مؤمنان است؛ ولی منافقان نمی‌دانند. آیا نمی‌دانی هر کس منتظر این امر باشد و در برابر آزار و‌ ترسی که به او وارد می‌شود، شکیبایی پیشه کند، فردای قیامت در صف ما محشور می‌شود». 1. آنگاه که دیدی حق مرده است و اهل حق از میان رفته‌اند؛ 2. ستم همه جا را فراگرفته است؛ 3. قرآن فرسوده شده و بدعت‌هایی از روی هوا و هوس در مفاهیم آن به وجود آمده است؛ 4. دین بی‌محتوا شده است، همانند ظرفی که آن را واژگون می‌سازند؛ 5. اهل باطل بر اهل حق بزرگی می‌جویند؛ 6. شرّ آشکار شده است و از آن نهی نمی‌شود و هر که کار زشت انجام دهد، معذورش نمی‌دارند؛ 7. فسق آشکار شده است و مردان به مردان و زنان به زنان بسنده می‌کنند؛ 8. مؤمن، سکوت اختیار کرده است و سخنش را نمی‌پذیرند؛ 9. فاسق دروغ می‌گوید و کسی دروغ و افترایش را به او باز نمی‌گرداند؛ 10. بچّه کوچک، مرد بزرگ را خوار می‌شمارد؛ 11. پیوند خویشاوندی بریده می‌شود؛ 12. هر که را به کار بد بستایند،خوشحال می‌شود؛ 13. پسر بچّه همان می‌کند که زن می‌کند؛ 14. زنان با زنان ازدواج می‌کنند؛ 15. مدّاحی و چاپلوسی فراوان می‌شود؛ 16. مرد، مال خود را در غیر راه طاعت خدا خرج می‌کند و کسی از او جلوگیری نمی‌کند؛ 17. چون شخص مؤمنی را ببیند، از کوشش او به خدا پناه برد؛ 18. همسایه، همسایه خود را آزار می‌دهد و در این کار مانعی برای او نیست؛ 19. کافر خوشحال است از آنچه در مؤمن می‌بیند و شاد است از اینکه در روی زمین فساد و تباهی می‌بیند؛ 20. آشکارا شراب بنوشند و کسانی که از خدای عزّوجلّ نمی‌ترسد، برای نوشیدنش گرد هم می‌آیند؛ 21. امر به معروف کننده، خوار است؛ 22. فاسق در آنچه خدا دوست ندارد، نیرومند و ستوده است؛ 23. اهل قرآن و هر که آنان را دوست دارد، خوار است؛ 24. راه خیر بسته شده و راه شرّ مورد توجّه قرار گرفته است؛ 25. خانه کعبه تعطیل شده است و دستور به ‌ترک آن داده می‌شود؛ 26. مرد به زبان می‌گوید، آنچه را که به آن عمل نمی‌کند؛ 27. مردان، خود را برای استفاده مردان فربه می‌کنند و زنان برای زنان؛ 28. زندگی مرد از پس او اداره می‌شود و زندگی زن از فرج او؛ 29. زنان مانند مردان برای خود انجمن‌ها‌ ترتیب می‌دهند؛ 30. در میان فرزندان عبّاس، کارهای زنانگی آشکار می‌شود (و خود را مانند زنان زینت می‌کنند، همان گونه که زن برای جلب نظر شوهرش، خود را آرایش می‌کند)؛ 31. به مردها پول می‌دهند که با آنها یا زنانشان عمل نامشروع انجام دهند؛ 32. توانگر از شخص با ایمان عزیزتر است؛ 33. رباخواری آشکار است و رباخوار سرزنش نمی‌شود؛ 34. زن‌ها به زنا افتخار می‌کنند؛ 35. زن برای نکاح مردان با شوهر خود همکاری می‌کند؛ 36. بیشتر مردم و بهترین خانه‌ها آن باشد که به زنان در هرزگی‌شان کمک می‌کنند؛ 37. مؤمن به خاطر ایمانش غمناک و پست و خوار می‌شود؛ 38. بدعت و زنا آشکار می‌شود؛ 39. مردم به شهادت ناحق اعتماد می‌کنند؛ 40. دستورهای دینی بر اساس تمایلات ‌اشخاص تفسیر می‌شود؛ 41. حلال، تحریم شود و حرام ، مجاز؛ 42. مردم چنان در ارتکاب گناه گستاخ شده‌اند که منتظر رسیدن شب نیستند؛ 43. مؤمن نمی‌تواند کار بد را نکوهش کند، جز با قلب؛ 44. مال کلان در راه غضب الهی خرج می‌شود؛ 45. زمام‌داران به کافران نزدیک می‌شوند و از نیکان دوری می‌گزینند؛ 46. والیان در داوری رشوه می‌گیرند؛ 47. پست‌های حسّاس دولتی به مزایده گذارده می‌شود؛ 48. مردم با محارم خود نزدیکی می‌کنند؛ 49. به تهمت و سوءظن، مرد به قتل می‌رسد؛ 50. مرد به مرد پیشنهاد عمل زشت می‌کند و خود و اموالش را در اختیار او می‌گذارد؛ 51. مرد به خاطر آمیزش با زنان سرزنش می‌شود (که چرا با مردان آمیزش نمی‌کند)؛ 52. مرد از کسب زنش از هرزگی نان می‌خورد و آن را می‌داند و به آن تن می‌دهد؛ 53. زن بر مرد خود مسلّط می‌شود وکاری را که مرد نمی‌خواهد انجام می‌دهد و به شوهر خود خرجی می‌دهد؛ 54. مرد، زن و کنیزش را (برای زنا) کرایه می‌دهد و به خوراک و نوشیدنی پستی تن در می‌دهد؛ 55. سوگندهای به ناحق به نام خدا بسیار می‌شود؛ 56. قمار آشکار می‌شود؛ 57. شراب را بدون مانع و آشکارا می‌فروشند؛ 58. زنان مسلمان، خود را در اختیار کافران می‌گذارند؛ 59. لهو ولعب آشکار می‌شود و کسی که از کنار آن می‌گذرد، از آن جلوگیری نمی‌کند (و کسی جرئت جلوگیری را ندارد)؛ 60. کسی که مردم از تسلّط و قدرتش‌ ترس دارند، مردم شریف را خوار می‌کند؛ 61. نزدیک‌ترین مردم به فرمان روایان کسی است که به دشنام گویی ما خاندان ستایش شود؛ 62. هر کس ما را دوست دارد، دروغ گویش می‌دانند و شهادت او را نمی‌پذیرند؛ 63. مردم، در گفتن حرف زور و ناحق با یکدیگر رقابت می‌کنند؛ 64. شنیدن قرآن بر مردم سنگین و گران می‌آید و در عوض، شنیدن سخنان باطل بر مردم آسان است؛ 65. همسایه، همسایه را از‌ترس زبانش گرامی می‌دارد؛ 66. حدود خدا تعطیل می‌شود و در آن به دلخواه خود عمل می‌کنند؛ 67. مساجد طلا کاری می‌شود؛ 68. راستگو‌ترین مردم پیش آنها، مفتریان دروغ گویند؛ 69. شرّ و سخن‌چینی آشکار می‌شود؛ 70. ستم کاری گسترش می‌یابد؛ 71. غیبت را سخن نمکین می‌شمارند و مردم یکدیگر را بدان مژده می‌دهند؛ 72. برای غیرخدا به حج و جهاد می‌روند؛ 73. سلطان به خاطر کافر، مؤمن را خوار می‌کند؛ 74. خرابی و ویرانی بیش از آبادی است؛ 75. زندگی مرد از کم فروشی اداره می‌شود؛ 76. خون ریزی را آسان می‌شمارند؛ 77. مرد برای غرض دنیایی ریاست می‌طلبد و خود را به بدزبانی مشهور می‌سازد تا از او بترسند و کارها را به او واگذار کنند؛ 78. نماز را سبک می‌شمارند؛ 79. مرد مال بسیار دارد؛ ولی از وقتی که آن را پیدا کرده، زکات آن را نپرداخته است؛ 80. قبر مرده‌ها را می‌شکافند و آنها را می‌آزارند و کفن‌هایشان را می‌فروشند؛ 81. آشوب بسیار می‌شود؛ 82. مرد روز خود را به نشئه (شراب) به شب می‌برد و شب را به مستی صبح می‌کند 83. با حیوانات عمل زشت انجام می‌دهند؛ 84. حیوانات یکدیگر را می‌درند؛ مرد به مصلّی می‌رود؛ ولی چون بر می‌گردد،جامه در تن ندارد؛ 85. دل مردم سخت و چشمانشان خشک می‌شود و یاد خدا بر آنان سنگین می‌آید؛ 86. کسب‌های حرام گسترش می‌یابد و بر سر آن رقابت می‌کنند؛ 87. نماز خوان برای ریا و خودنمایی نماز می‌خواند؛ 88. فقیه برای غیر دین فقه می‌آموزد و دنیا و ریاست، طلب می‌کند؛ 89. مردم دور کسی را گرفته‌اند که قدرت دارد؛ 90. هر کس روزی حلال می‌جوید، سرزنش می‌شود و جوینده حرام ، مورد ستایش و تعظیم است؛ 91. در مکّه و مدینه کارهایی می‌کنند که خداوند دوست ندارد و کسی هم نیست که مانع شود و هیچ کس آنها را از این کارهای زشت باز نمی‌دارد؛ 92. آلات لهو و لعب [حتّی] در مکّه و مدینه آشکار می‌شود؛ 93. مرد سخن حق می‌گوید و امر به معروف و نهی از منکر می‌کند؛ دیگران او را نصیحت می‌کنند و می‌گویند این کار بر تو لازم نیست؛ 94. مردم به همدیگر نگاه می‌کنند و به مردم بدکار اقتدا می‌کنند؛ 95. راه خیر به کلّی خالی است و کسی از آن راه نمی‌رود؛ 96. مرده را به مسخره می‌گیرند و کسی برای مرگ او غمگین نمی‌شود؛ 97. هر سال بدعت و شرارت بیشتر می‌شود؛ 98. مردم و انجمن‌ها تنها از توانگران پیروی می‌کنند؛ 99. به فقیر چیزی می‌دهند؛ در حالی که به او می‌خندند و برای غیر خدا به او ‌ترحّم می‌کنند؛ 100. نشانه‌های آسمانی پدید می‌آید؛ ولی کسی از آن هراس ندارد؛ 101. مردم در حضور جمع، همانند بهایم مرتکب اعمال جنسی می‌شوند و هیچ کس از‌ ترس، کار زشت را انکار نمی‌کند؛ 102. مرد در غیر اطاعت خدا زیاد خرج می‌کند؛ ولی در مورد اطاعت خدا از کم هم دریغ می‌ورزد؛ 103. آزار به پدر و مادر آشکار می‌شود و مقام آنها را سبک می‌شمارند و حال آنها در پیش فرزند از همه بدتر باشد و از اینکه به آنها افترا زده شود، خوشحال می‌شوند؛ 104. زن‌ها بر حکومت چیره می‌شوند و پست‌های حسّاس را قبضه می‌کنند و کاری پیش نمی‌رود، جز آنچه به دلخواه آنان باشد؛ 105. پسربه پدر خود افترا می‌زند و به پدر و مادر خود نفرین می‌کند و از مرگشان خوشحال می‌شود؛ 106. اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز، گناه بزرگ مرتکب نشده باشد، مانند هرزگی یا کم فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی، آن روز غمگین است و خیال می‌کند که وزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بیهوده تلف شده است؛ 107. سلطان موّاد غذایی را احتکار می‌کند، 108. حقّ خویشاوندان پیامبر (خمس) به ناحق تقسیم می‌شود و بدان قمار بازی و می‌خوارگی می‌کنند؛ 109. با شراب درمان می‌کنند و بدان بهبودی می‌جویند؛ 110. مردم در مورد ‌ترک امر به معروف و نهی از منکر و بی‌عقیدگی یکسان می‌شوند؛ 111. منافقان و اهل نفاق سر وصدایی دارند و اهل حق، بی‌سر و صدا و خاموشند؛ 112. برای اذان گفتن و نماز خواندن مزد می‌گیرند؛ 113. مسجد‌ها پر است از کسانی که از خدا‌ ترس ندارند و برای غیبت و خوردن گوشت اهل حق به مسجد می‌آیند و در مساجد، از شراب مست 114. شخص مست که از خود تهی است، بر مردم پیش نمازی می‌کند و به مستی او ایراد نمی‌گیرد و چون مست شود، گرامی‌اش می‌دارند؛ 115. هر که مال یتیمان را بخورد، شایستگی او را می‌ستایند؛ 116. قاضیان به خلاف دستور خدا داوری می‌کنند؛ 117. زمام داران از روی طمع، خیانت‌کاران را امین خود می‌سازند؛ 118. میراث (یتیمان ) را فرمان روایان به دست افراد بدکار و بی باک نسبت به خدا داده‌اند، از آنها حقّ حساب می‌گیرند و زمام آنها را رهایی می‌سازند تا هر چه می‌خواهند انجام دهند؛ 119. بر فراز منبرها، مردم را به پرهیزکاری دستور می‌دهند؛ ولی خود گویندگان به آن دستور عمل نمی‌کنند؛ 120. وقت نماز‌ها را سبک می‌شمارند؛ 121. صدقه را به وساطت دیگران به اهل آن می‌دهند و به خاطر رضای خدا نمی‌دهند؛ بلکه از روی درخواست مردم و اصرار به آنها می‌پردازند؛ 122. تمام همّ و غمّ مردم، شکم و عورتشان است، باکی ندارند که چه بخورند و با چه آمیزش کنند؛ 123. نشانه‌های حقّ کهنه گشته است». دنیا به آنها روی آورده است؛ 124. امام صادق(ع)پس از پیش‌بینی این حوادث، خطاب به راوی فرمود :«در چنین زمانی مراقب خود باش. نجات خود را از خداوند بخواه (فرج نزدیک است) و بدان که مردم با این نافرمانی‌ها سزاوار عذابند. اگر عذاب بر آنها فرود آمد و تو در میان آنها بودی، باید به سوی رحمت حق بشتابی تا از کیفری که آنها به واسطه سرپیچی از فرمان خدا می‌بینند، بیرون بیایی». بدان که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌گرداند: «و إنّ رحمه الله قریبٌ من المحسنین» پی‌نوشت‌ها: ۱٫ الکافی، ج ۸، صص ۳۶ ـ ۴۲، ح ۷؛ بحارالأنوار، ج۵۲، صص ۲۵۴ ـ ۲۶۰٫